Een tijdje geleden vond ik een recept voor ‘vegan paprika-pesto’. Nou is pesto zo’n woord dat inmiddels voor van alles en nog wat wordt gebruikt, en laten we wel wezen: gepureerde paprika, al dan niet met noten erdoor, is natuurlijk geen pesto. Lekker was het wel, maar het miste iets.... jawel, Parmezaan! Na enige aanpassingen was de ‘pesto’ in kwestie niet meer vegan, maar wel erg lekker. Heerlijk door pasta – beetje kookwater erbij, even omscheppen en klaas is Kees!
voor 6-8 porties
100 g cashewnoten (ongezouten)
200 ml water
2 rode of gele paprika’s
½ chilipeper
ca. 30 g Parmezaanse kaas
2 knoflookteentjes, gepeld
½ bos basilicum, gewassen
¼ citroen
mespuntje gerookt paprikapoeder
mespuntje zout
1. Doe de cashews in een kommetje en schenk het water erop; laat minimaal 2 uur zo staan.
2. Verwarm de oven voor op 200 ºC. Snijd de paprika’s in vieren, verwijder de zaadlijsten, leg op een bakplaat en rooster 25 min. in de oven. Snijd de chilipeper in ringen, leg bij de paprikastukken en rooster nog eens 10 min. Neem uit de oven, doe met een tang over in een plastic zakje, draai dit dicht en leg 10 min. weg.
3. Haal de paprika’s en peperringen uit het zakje; als het goed is, kun je nu heel makkelijk de velletjes eraf trekken. Deze gebruik je verder niet. Snijd de parmezaan iets kleiner en giet de cashews af; laat uitlekken.
4. Doe de stukken paprika en peper in een keukenmachine en voeg de cashewnoten, parmezaan, knoflook, basilicum, het sap van de citroen en paprikapoeder en zout toe en draai tot een grove puree. Proef en breng event. extra op smaak; bedenk wel dat de smaken, als je de puree bv. de volgende dag pas wilt gebruiken, behoorlijk sterker worden naarmate de puree heeft kunnen intrekken.
Deze crème is, zoals gezegd, heerlijk door pasta: kook die al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking, giet af en vang daarbij wat kookvocht op. Schep de paprikacrème door de pasta, voeg wat kookvocht toe om het geheel romiger te maken, schep om en serveer – wij deden er nog een handvol gewassen rucola door.